|
Westerschelde
Twee zielen
en maar één gedachte,
twee bestemmingen,
toch één gedachte.
Niet eenzaam
maar wel even alleen
winderig strand,
zakkend zoel zonnetje
de hond
mist node z'n nieuwe maatje
Geroezemoes
rond halvegare zeebaars
een lach
die klatert langs de vloedlijn.
Longen
die de benen niet bijhouden
dee’z hardlopers
redden het dank zij het Spoor
Verlangen
onstuitbaar welhaast
Goedkeurende
blikken van de hoge Admiraal
Kibbeloefeningetjes
onder voorbijflitsend neon-geel
Speldeprikjes
als wederzijdse zoektocht naar de geest
De lieve hand
die tegen de haren instrijkt zodat het knettert
Verfomfaaid
maar gelukkig door zo'n moment
Twee gloeiende peuken
vervangen even de overvliegende vonken
De voorstoel
accepteert gewillig haar bevallige houdingen
Laatste omarming
terug naar de werk'lijkheid
De kompasnaald
wees tegelijkertijd noord en zuid
Asfalt
getrokken strepen schier eindeloos
Loslaten
doet steeds zo'n pijn
Grote auto,
kleine hartjes
*-*-*
26-10-2008
een mix van familiebezoek en lastige memories...
|
