Een leven zonder hond is een vergissing...
(Carl Zuckmayer) 


In memoriam 40 jaar (april 1974 - april 2014)

Brian Boru O'Cuchulain

Ierse setter reu
NHSB 728051
Geboren 7 april 1974  
Overleden 1984 (nierbekkenontsteking)
Fokker: Wim en Wenny Zweverink (in memoriam) te Vorden
Eigenaar: Joop Buiten, destijds te Groningen, later Ommen

40 jaar geleden...
Wat herinner ik me nog goed die dag dat bij de O'Cuchulain kennel de 4-4-pups van Ailean O'Cuchulain zijn geboren. Ik ben diezelfde avond nog bij de moederhond in de kraamkist gaan zitten (op haar uitnodiging want ze trok me bijna over de rand) en toen hebben (Ailean en ik) alle pups tegen het licht gehouden en zij heeft ze bijna op commando ook steeds een plasje laten doen. Ik kon geweldig opschieten met Ailean en ze kroop steevast op mijn schoot wanneer ik op visite was; maar Henk ten Klooster bleef haar grootste favoriet. Een goede moeder was ze, en ik was blij met de tweede nestkeus nl. een stevige en goed groeiende reu compleet met Palmerston snip en een witte ster op de borst. Achteraf bleek gelukkig de 2e nestkeus beter dan de 1e. Telkens wanneer ik de pups kwam bezien bonsde ik als test op de kraamkist en steeds kwam mijn pupje naar voren en bleef onverstoorbaar...prima hondje voor een drukke stad.

Oude type
Op meerdere tentoonstellingen hoorde ik van de keurmeesters dat mijn hond een bewezen en bekend type vertegenwoordigde. Keurmeester James (Wendover kennel) fluisterde bij de gebitscontrole in de showring tegen me 'Aaah a real Hartsbourne type'. Mevr. Otto-vd Hamme zei eens 'het bekende oude type, die zijn er niet zoveel meer, en vooral dat snipje vind ik zo leuk...'.

Hij was vrij fors van bouw, goede schouderpartij, eerder korte dan lange hoeking en mooi diepe ribbenpartij zowel van vaders en moederskant meegekregen. Formaat zo rond de 69 cm. en woog volwassen 34 kg. En zoals veel Hartsbourne's erg mooi van kleur en glad zijdezacht behaard.

Behaalde prijzen:
Diverse showkeuringen hebben we gedaan: 2e U jeugdklas ISC clubmatch (L.C. James), 2e U Leeuwarden (Otto), U OK ISC clubmatch Vleuten, U Amsterdam Rai, U open klasse ISC clubmatch (van Gemert), 5e U Leeuwarden (Otto), ZG Arnhem.
Field-trial Groesbeek helaas geen goede kwalificatie.
Field-trial Uithuizen/Usquert, de enige IRS tussen Duitse staanders en Epagneul breton's. Geen kwal.


ikzelf 22 jr. en Brian bijna 1 jaar. ...we waren beiden nogal harig...

Karakter
Een heel vrolijk en sociaal karakter, trouw, sterk intelligent, speelde graag met andere honden maar bij bullebakken onderdanig. Uit noodzaak heeft hij één keer echt gevochten, ik had hem nog nooit zo'n vuile smoel zien trekken; hij is er dagenlang van slag van geweest. Omdat Brian uit twee jachtlijnen kwam heb ik me wat ingezet voor de field-trial training. De ISC kwam met het idee een jachtcommissie in het leven te roepen en wilde ik ook meedoen. Maar ja ik was een drukke jonge vent en mijn werk bracht me steeds verder weg en je kunt niet trainen en vergaderen als jezelf de hele week in Rotterdam woont en werkt terwijl de hond bij je ouders in het gezin in Groningen woonde. In mijn regelmatige afwezigheid hebben al mijn broers voor hem gezorgd, ik bedenk me nu eigenlijk pas hoeveel moeite ze voor hem en mij gedaan hebben. Elke vrijdagmiddag ging hij trouw voor de deur liggen want de baas komt immers zo. Eens kreeg ik op mijn kop van mijn moeder omdat ik die vrijdag in Rotterdam bleef en pas de volgende dag zou komen: 'Ooochh, hoe vertellen we dat nou aan de hond?' Maar hij was zo intelligent dat hij het vast begreep. Die intelligentie staat me nog bij, zonder woorden begrepen we elkaar; iedere hond die ik tref of onder handen heb heeft minder snapvermogen. Hij kende veel woorden, zelfs hele zinnen. Toen mijn moeder me een keer op gewone toon vroeg: 'Wanneer haal jij weer pens op voor de hond?' stond hij op en ging voor me zitten, het kwijl droop op de grond!

Nog een voorbeeldje: bij oefenen 'down liggen op afstand', stond in het jachtboek dat je achter de hond een paaltje moest slaan en de lijn daarachter langs leggen zodat, als je het downteken geeft, dan met de lijn kunt afstoppen.  Ik steek mijn hand op en trek iets aan het touw en hij gaat keurig down, later riep ik 'hier', hij staat op holt snel een dertig meter naar achteren en komt vrolijk huppelend naar me toe, 'want de lastige lijn zat nog om de paal en dat moest hij zelf even oplossen'. Ook het op trottoir blijven lopen kon hij goed, steevast liep hij niet-aangelijnd en onder geen beding ging hij de rijweg op. Zo heeft hij dierenarts Wim van Gemert (van Wolmerum kennel) versteld doen staan, nl. in Oosterbeek heb ik de hond naar de overzijde gebracht en commando gegeven op die stoep te blijven en met ons mee te lopen terwijl wij aan de overzijde maar bleven doorlopen. Vanwege het drukke verkeer heb ik het commando 'over' niet durven geven. Geef je hond ook eens meer vertrouwen, hij draagt het.

Jachtinstinct
Tijdens de jachttraining zei de trainer Bob Pomp te Haren eens: 'Er is in onze groep maar één hond die voor zijn baas alles doet en zelfs dood zou willen gaan en dat is die rooie hond van Joop'.
Ooit heb ik in Groesbeek een field-trail wedstrijd met hem gelopen, hij was inderdaad niet helemaal racy genoeg (te weinig racegalop) en hij heeft tot overmaat van ramp helaas een groep(!) patrijzen gemist... "ik moest eerst nog maar eens beter met hem aan het werk". Ook maakten ze een opmerking over het iets open oog/bindvlies, dat zou kans geven op ontstekingen in hoog gras/zaadjes.

Voorstaan deed hij van nature; ik herinner me nog goed dat hij in de duinen op Ameland opeens stokstijf bleef staan en ik had hem nog nooit zo bevend van geconcentreerdheid gezien. Commando gegeven 'sta en blijf' en ben ik gauw naar het zomerhuisje gerend om mijn fototoestel te halen. Toen later de sluiter klikte sprong hij...bovenop een fazantenhaan die met de schrik al kokkerend vrij kwam, mijn hart sloeg eveneens een paar slagen over.

In onze laatste woonplaats is hij wel eens (nou ja, later wat vaker en ook steeds langer) in zijn eentje de hort op gegaan, en heeft toen een loopse Duitse herdershond gedekt. Volgens de overlevering zijn er een aantal 'Duitse Etters' met tip-oren uit geboren.
Even over dat vrijbuiteren: Misschien is dat genetisch bepaald; zijn fameuze moeder Ailean O'Cuchulain is jaren eerder uit de kennel ontsnapt en een week lang rondom Epe de hort op geweest en ook die kwam goed doorvoed en 'grijnzend' weer terug. Brian was een goeie hond, wat heb ik er veel van mezelf ingestopt, en veel beginnersgeluk, al zou ik de fouten van toen niet meer maken, maar dan is er wel weer wat anders. Een hond die je jezelf wenst. Als gezinshond later was hij later nogal eenkennig en als ik afwezig was bijna niet te corrigeren. Waar ik als roedelleider was, was hij, nooit was ik buiten zijn zicht en na zijn inslapen durfde ik dagenlang de straat niet op... zo kaaltjes.

Gezondheid
Brian Boru is zijn hele leven goed gezond geweest en heb op de reguliere entingen na in feite geen dierenartskosten gehad. Ik hoor ook wel eens geheel andere verhalen. Vanwege dat iets open oog/bindvlies tonen is hij noodgedwongen geopereerd aan zijn rechteroog; vanwege een beschadiging aan een struik en het bindvlies ging ontsteken. In feite had hij geen merkbaar erfelijke gebreken!

In die tijd had je nog geen handige knijpflacons tegen vlooien, als we van vakantie terugkwamen moest ik eerst met een spuitbus en sokken over de broek gestroopt door het huis.

Op tienjarige leeftijd werd hij snel minder, veel hele kleine plasjes, maar dat valt bij een reu niet zo op. Toen hij al druppelend door de kamer liep, vlak langs en over de kruipende baby op de vloer, ging er een lichtje branden. Zijn urine bevatte veel eiwitten en was veel te zuur; de penicillinekuur bracht geen verbetering en zijn immer glanzende vacht bleef dof. Geconstateerde acute nierbekkenontsteking. En omdat zijn conditie zo snel was achteruitgegaan, vooral ook terwille van onze toen twee jonge kindertjes, besloten voor inslapen. Heb hem in het bos vlak bij ons begraven....wat is een dode hond zwaar en onhandig te hanteren en het gat groot.

Nu na 40 jaar bekruipt me weer het verlangen naar wat er toen was. Het geld om een hond te onderhouden heb ik in feite niet, maar het zou o zo goed voor me zijn. Van de bloedlijnen van toen zijn er wellicht weinig honden meer over. Een roodwitte Ier vind ik wel leuk, maar dat moet een racy type zijn want anders lijkt het of je met een Drentse patrijshond loopt.

Stamboom
Nog even stukje van de stamboom, bijbehorend bij de foto's op deze pagina.

De O'Cuchulain kennel is oorspronkelijk in eigendom geweest van Jan A. Hesterman, Tongerenseweg te Epe/Tongeren. Hij fokte destijds toppers en haalde regelmatig vers (lijn- en jacht)bloed uit Engeland (o.a. uit de Hartsbourne en Derrycarne kennel)

Na Jan's dood is de kennel, van wat er nog van over was, doorgezet door Wim Zweverink te Vorden. Helaas heeft Wim op veel te jonge leeftijd een dodelijk zweefvliegongeluk gehad en kort daarna is ook zijn vrouw Wenny, waarvan hij waanzinnig veel hield, eveneens veel te vroeg overleden. Op die manier wordt er zomaar een heftig mes gezet in familie- en vriendschapsbanden!
Omdat Wim binnen de beproefde vertrouwde bloedlijn met jachtkwaliteiten wilde blijven is hij op zoek gegaan naar nog bestaande zoon(s) van Shandon O'Cuchulain. De toen al op leeftijd zijnde Cadet van de Dommelzicht had geen enkel probleem met het dekken van Ailean O'Cuchulain. In het nest waren 4 reuen en 4 teven. Op de B-nest reünie stond de vader er nog tussen met een witte kop.

terug

 
 

 

20140210_220905.jpg (49885 bytes)
Ailean, met pups 9 
dagen oud

20140210_220441o.jpg (346645 bytes)

20140210_220718a.jpg (27896 bytes)


15 maanden

 


4 jaar

 


6 jaar



1000 namen aan voorgeslacht, 
wat was ik toen fanatiek met 
naspeuren en noteren:

1000-names-inherit.jpg (798890 bytes)

   Int. Ch. Erinhaven 
 Dennis Muldoon
   Sh. Ch. Hartsbourne Kieron
   Int. Ch. FT.
 Shandon O'Cuchulain  NHSB 245185
 28 CACIB, W.64,65,66 
BDSG 61,63,65
Champ. de Luxemburg 62, 63, 65
CSSR 1965, Weltsieger Brunn en Innsbruck 1965
 Sh. Ch. Hartsbourne Penny
 
   Hartsbourne Hallmark
   Sh. Ch. Yoube O'Cuchulain
    Cadet van de Dommelzicht  Sh. Ch. Ethlinn O'Cuchulain
 Winner '52, '53, '54, '56
   
     Hartsbourne O'Kelly
   Hartsbourne O'Keefe
   Hartsbourne Joanna  Sh. Ch. Hartsbourne Penny
 
      Knightscroft Marty Muldoon II
   Meridian Shivaun
     Erinhaven Peggy Muldoon
       
     Hartsbourne Hallmark
   Allen O'Cuchulain
   Sh. Ch. Oisin O'Cuchulain  Sh. Ch. Ethlinn O'Cuchulain
Winner '52, '53, '54, '56
     
   Hartsbourne Hallmark
       Sh. Ch. Yoube O'Cuchulain  
   Ailean O'Cuchulain      Sh. Ch. Ethlinn O'Cuchulain
 Winner '52, '53, '54, '56
     
     South African Ch. 
 Hartsbourne Falcon
       Redsun Roland of the Rand  
     Derrycarne Harp ("Kells")    Redsun Honey
       
       Brawny Prince of Pastime
       Sh. Ch. Derrycarne Tia Maria  
         Derrycarne Liquer
 
 

'k heb diverse bloedlijnstaatjes gemaakt destijds
hieronder de vrouwelijke lijn:

 

Zijn destijds mooie grootvader in de vaderlijn Shandon O'Cuchulain was actief op zowel Show als Field-trials, daarom wilde ik graag een pup uit juist dat nest. De Ailean O'Cuchulain  moederlijn komt rechtsreeks uit de Ierse jachtlijn kennels o.a. Derrycarne en Moanruad.


dual purpose...


Shandon O'Cuchulain, hij kon tegen een stootje, zo zie je ze niet meer. Tegenwoordig willen we ze stormachtiger en eleganter... Maar ik hou van een hond waar je stevig op kunt kloppen als beloning.
Zijn kleinzoon Brian Boru O'Cuchulain had dezelfde stevige body, diepe kop en ruime ribbenpartij. 
Zelfs dat plukje opstaande haren boven de schouderpartij herken ik.


Grootmoeder Derrycarne Harp "Kells", te first imported IS from Ireland (foto Henk ten Klooster.)

Wellicht kent u een voorval over Derrycarne Harp: Toen Henk ten Klooster in zijn jonge jaren bij Jan Hesterman in de puppykamer logeerde legde ze al haar pasgeboren pups één voor één bij hem in het warme bed om zelf even ongestoord te kunnen pitten.

Vordense plaatjes:

 
Wenneke met Redfields Blandy               Wilfred met pupje C nest (Cadet v.d. D. x Siobhan O'Cuchulain in 1974)

hyperlinks bloedlijnen:

http://www.hooley-irish-setters.co.uk/menu/kennels/derrycarne/

http://www.iersesetter.com/site67/

Cuchulainns Stone (Irish saga)
http://www.megalithicireland.com/Clochafarmore.htm

 

<picture Soapstone head Irish Setter > 
hier komt nog mijn herdenkingssteen '40 jaar Brian' die ik bezig ben te beeldhouwen van speksteen. 
Voorjaar 2014

©JB